چرا یک مسلمان باید مسیحی شدن را مد نظر داشته باشد؟

چگونه یک مسلمان می تواند از بهشت مطمئن باشد؟
در اسلام ، فرد باید پنج ستون اسلام را در تلاش برای خشنود ساختن خدا و تلاش برای کسب زندگی ابدی نگه دارد. در قران ﺁمده است: “به کسانی که ایمان ﺁورده و کارهای شایسته انجام داده اند، خدا وعده بخشایش و پاداشی بزرگ داده است.” همچنين  قرﺁن تعلیم می‌دهد که نجات از طریق تسلیم خدای رحیم است. “کسانی که خدا را به یاد می‌ﺁورند (که) ایستاده و نشسته‌اند و در کنارشان می‌نشینند. و درباره ﺁفرینش ﺁسمان‌ها و زمین عمیقا فکر می‌کنند.” (که) می‌گویند: “پروردگارمان!” این را بی‌هدف نیافریده‌اید، و بر شما فخر می‌کند. (شما از هر ﺁنچه که با شما شریک می‌شوند، برتر هستید). ما را از عذاب ﺁتش نجات ده.”

بسیاری از مسلمانان همچنین معتقدند که مرگ در جهاد به عنوان یک شهید تلقي مي شود به بهشت بر اساس اطمینان می دهد: قران مي گوييد كه “و اگر در راه خدا کشته یا کشته شوید، پوشش و رحمتی از خدا بهتر از هر ﺁنچه می‌توانند به دست ﺁورند است.”

با این وجود، اسلام به جز مرگ در جهاد، هیچ تضمین واقعی برای بهشت ارائه نمی کند. علاوه بر ﺁن، از ﺁنجا که به گفته برخی از علمای اسلامی، زنان بندرت (یا هرگز) در جهاد نبرد می کنند، فرصت کمتری برای کسب اطمینان از بهشت دارند.

 

به علاوه، اعتقاد به عیسی مسیح به عنوان پسر خدا زندگی ابدی را بدون هیچ عملی میسر می‌سازد. یوحنا ۳:۱۶ می‌گوید: “زیرا خدا جهان را اینقدر محبت نمود که پسر یگانهٔ خود را داد تا هر که به او ایمان ﺁورد هلاک نگردد بلکه حیات جاودانی یابد.” افسسیان ۲:۸-۹ در عهد جدید می‌گوید: “زیرا به فیض از ایمان نجات یافته‌اید. و این کار تو نیست این هدیه خداست، نه حاصل کار، تا کسی فخر نکند.”

كار شخص (عمل) يا فيض

هر دو مسلمان و مسیحی تعلیم می‌دهند که یک خدا وجود دارد. با این حال، تفاوت فاحشی در این است که شخص چگونه می‌تواند نجات خود را تضمین کند. اسلام می ﺁموزد که هیچ تضمینی وجود ندارد که شما مطمئن باشید پس از این زندگی به بهشت خواهید رفت. با این حال، کتاب مقدس می‌گوید: “این‌ها را برای شما می‌نویسم که به نام پسر خدا ایمان ﺁورده‌اید تا بدانید که زندگی جاودان دارید.” (۱یوحنا ۵:۱۳) اگر می‌خواهید به خدا اطمینان یابید، به عیسی به عنوان راه، حقیقت و حیات (یوحنا ۱۴:۶) رجوع کنید. فقط او می‌تواند به شما اطمینان دهد که تا ابد در بهشت خواهید ماند.

مسیحیت چگونه منحصربه‌فرد است؟
مسیحیت چه تفاوتی با ادیان دیگر دارد؟ با این که مسیحیت عقاید روحانی‌ای را با ادیان دیگر در میان می‌گذارد، بسیاری از ادعاهای ﺁن‌ها بی‌نظیر است.

در وهلهٔ اول، ایمان مسیحی بر اساس رستاخیز واقعی بنیان‌گذار ﺁن یعنی عیسی مسیح است. پولس رسول رستاخیز را مهم‌ترین موضوع دانست: “زیرا که ﺁنچه را که به شما سپردم، اول از همه مهم‌تر به شما سپردم. که مسیح به‌سبب گناهان ما، مطابق با نوشته‌های مقدس، مرد و در روز سوم مطابق با کتب مقدس رستاخیز یافت.” (۱قرنتیان ۱۵:۳-۴). هیچ دین دیگری بر اساس رستاخیز بنیانگذار ﺁن نیست.

دوم این که مسیحیت در دید خدا منحصربه‌فرد است. تنها ایمانی که تعلیم می‌دهد خدایی است که در سه نفر وجود دارد؛ پدر، پسر و روح‌القدس. هر سه نفر یک خدا (متی ۲۸:۱۸-۱۹) را تشکیل می‌دهند، اما هر یک از ﺁنان به عنوان پدر (پیدایش ۱:۱،)، پسر (جان ۱:۱) و روح (اعمال ۵:۳) نامیده می‌شود. ۴۳۳

سوم، مسیحیت در اختیاراتش منحصربه‌فرد است. این کتاب، ۶۶ کتاب عهد عتیق و جدید را به عنوان کلام الهامی خدا می‌پذیرد که به عنوان مرجعی برای اموری که در ایمان و عمل به ﺁن عمل می‌شود، عمل می‌کند. دوم تیموتائوس ۳:۱۶-۱۷ تعلیم می‌دهد: “تمامی کتب از ﺁن خداست که نفس می‌کشد و برای تعلیم و تنبیه و اصلاح و تربیت در عدالت مفید است، تا مرد خدا به جهت هر عمل نیکو ﺁراسته شود.” پطرس دوم ۱:۲۰-۲۱ اضافه می‌کند: “اول از همه این را بدانید که هیچ نبوتی از کتاب مقدس از تفسیر شخصی نیامده است. زیرا که هیچ نبوتی به اراده انسان به وجود نیامد، بلکه انسان‌ها از جانب خدا سخن می‌گفتند، چنانکه به روح‌القدس انتقال یافته بودند.”

چهارم، مسیحیت در تأثیر خود منحصربه‌فرد است. در روز پنطیکاست، کلیسا تقریبا در ۳۳ میلادی در اورشلیم ﺁغاز شد. پطرس رسول و ۱۲۰ تن از پیروان عیسی (اعمال ۱—۲) تحت رهبری او بودند. در ﺁن روز، ۳۰۰۰ نفر (اعمال ۲:۴۱) به جمع‌ﺁوری شدند. اندکی بعد شمار ﺁنان به ۵۰۰۰ نفر (اعمال ۴:۴) افزایش یافت. ظرف ۳۰ سال ﺁینده، کلیساها در سراسر امپراتوری روم گسترش یافتند، منجمله روم (اعمال ۲۸). در قرن چهارم مسیحیت دین رسمی امپراتوری روم شد. تا قرن بیست و یکم, بزرگترین مذهب جهان با بیش از دو میلیارد پیرو تخمین زده شده است.

پنجم، تعالیم مسیحیت در خصوص نجات منحصربه‌فرد است. تمامی ادیان دیگر برای دریافت حیات ابدی، تعلیم تناسخ یا رد زندگی پس از مرگ به کار نیاز دارند. کتاب مقدس تعلیم می‌دهد که نجات تنها با ایمان به عیسی مسیح است، به جز اعمال (یوحنا ۳:۱۶؛ افسسیان ۲:۸-۹).

تعالیم دیگری نیز وجود دارد، مانند نجات از طریق عیسی مسیح که ما را به رابطه‌ای نزدیک با خدا سوق می‌دهد. با این حال، این پنج تعلیم معرف برخی از راه‌های اصلی مسیحیت با دیگر ادیان جهان می‌باشند. فقط ایمان مسیحی بر عیسی مسیح استوار است، چون او را پسر رستاخیزیافته خدا می‌خواند، به خدا اعتقاد دارد، فقط کتاب مقدس را به عنوان کلام خدا می‌پذیرد، تأثیر بسزایی در ﺁن داشته است، و با ایمان ورزیدن به عیسی مسیح، نجات را ﺁزادانه فراهم می‌سازد

چرا یک مسلمان باید مسیحی شدن را مد نظر داشته باشد؟
شما مسلمانان می‌خواهید تا ابد با خدا در بهشت زندگی کنید. با این حال، حتی مؤمنترین مسلمانها هم هیچ تضمینی برای جاودانگی با خدا ندارند. مهم نیست که پنج ستون را چقدر خوب نگه دارید، هیچ شکی نیست که خداوند را در بهشت خواهید دید. تنها استثنأ ذکر شده در قرﺁن, مرگ به عنوان یک شهید در جهاد است.

با این حال، کتاب مقدس به ما اطمینان می‌دهد که از زندگی ابدی برخوردار خواهیم شد. حتی بهتر از ﺁن، این تضمین بر مبنای کار نیست؛ ایمان به عیسی مسیح بر پایهٔ ایمان استوار است. در اسلام، هدف شما از انجام کارهای خیرتان این است که از بدها پیشی گیرید. کتاب مقدس می‌گوید: “همهٔ ما مانند نجس شده‌ایم و همهٔ اعمال عادلانهٔ ما مثل جامه‌ای ﺁلوده است.” (اشعیا ۶۴:۶a). کارها هرگز ما را نجات نخواهند داد؛ یک عمل بد، ما را گناهکار می‌سازد که تمام قانون را زیر پا می‌گذاریم و در نتیجه مستحق جهنم (یعقوب ۲:۱۰؛ رومیان ۶: ۲۳) اما خبر خوش این است که می‌توانیم نجات یابیم! در کتاب مقدس تنها کاری که باید انجام دهید این است که به عیسی به عنوان پسر خدا ایمان داشته باشید تا زندگی ابدی داشته باشید. در یوحنا ۳:۱۶ عیسی تعلیم داد: “زیرا خدا جهان را اینقدر محبت نمود که پسر یگانهٔ خود را داد تا هر که به او ایمان ﺁورد هلاک نگردد بلکه حیات جاودانی یابد.” عیسی بیش از یک پیامبر است؛ عیسی به شما زندگی ابدی عطا می‌کند اگر به او ایمان داشته باشید.

اعتقاد داشتن به چه معناست؟ رومیان ۱۰:۹ می‌گوید: “اگر با دهانتان اعتراف کنید که عیسی سرور است و به دلتان ایمان بیاورید که خدا او را از مردگان برخیزانید، نجات خواهید یافت.” باید اعتراف کنی که عیسی پادشاه است، نه فقط یک پیامبر. تو باید باور کنی که اون از مرگ برخاست. اگر این کار رو بکنی، نجات پیدا میکنی این نجات شامل بخشش گناهان و وعدهٔ زندگی ابدی در ﺁسمان می‌شود.

کار چی؟ زندگی برای خدا مهم است، اما هیچ کس به اندازه‌ای خوب نیست که از طریق اعمالش به ﺁسمان برود. افسسیان ۲:۸-۹ تعلیم می‌دهد: “به فیض نجات یافته‌اید، به ایمان. و این کار تو نیست این هدیه خداست، نه حاصل کار، تا کسی فخر نکند.” ما با ایمان نجات می‌یابیم، نه با ﺁنچه می‌کنیم.

در کتاب مقدس بعد از این زندگی تنها دو راه وجود دارد. کسانی که به عیسی ایمان می‌ورزند، از زندگی ابدی برخوردار می‌شوند؛ کسانی که تا ابد مجازات نمی‌شوند (لوقا ۱۶:۱۹-۳۱). تنها راهی که می‌توان اطمینان داشت از مجازات ابدی از طریق عیسی (یوحنا ۱۴:۶؛ اعمال ۴:۱۲).

در حال حاضر، شما می‌توانید عیسی را به عنوان سرور بپذیرید و از زندگی ابدی مطمئن شوید. این دعای نمونه‌ای است که می‌توانید هنگام دعا به کار گیرید:

خدای بزرگ، میدونم که به تو گناه کردم به عنوان یه گناهکار، من لایق مرگ در جهنم هستم. اما من معتقدم که تو پسر خودت، عیسی رو فرستادی تا بخاطر گناهم روی صلیب بمیرید و از مرگ برخیزد.  امروز، تصمیم گرفتم که دیگه به کارهای خودم اعتماد نکنم تا به بهشت برسم. در عوض، من به عیسی مسیح تنها به عنوان نجات دهنده خودم اعتماد دارم. ﺁمین

ﺁیا شما به عیسی به عنوان نجات‌دهنده خود اعتماد کرده‌اید؟

شما تنها زمانی می‌توانید از عیسی پیروی کنید که تعالیم او درست باشد، بدون توجه به عواقب ﺁن. اگر تعالیم عیسی و تعالیم او درست باشد، تنها راه دریافت نجات و زندگی ابدی در ﺁسمان با خدا ایمان ورزیدن به عیسی مسیح است. یوحنا ۱۴:۶ می‌گوید: “من راه و راستی و حیات هستم. هیچ کس جز از طریق من نزد پدر نمی‌ﺁید.” در اعمال ۴:۱۲ ﺁمده است: “در هیچ کس دیگر نجات نیست، زیرا نام دیگری زیر ﺁسمان به انسان‌ها داده نمی‌شود که از ﺁن نجات یابیم.”

کتاب مقدس همچنین به روشنی تعلیم می‌دهد که “همهٔ کسانی که می‌خواهند در مسیح عیسی زندگی کنند، زحمت خواهند کشید” (۲تیموتائوس ۳:۱۲). پولس رسول، نویسندۀ ۲تیموتائوس، این سخنان را از روی تجربه نوشت. در ۲قرنتیان ۱۱:۲۴-۲۷ نوشت: “پنج بار به دست یهودیان، چهل و یک ضربه کمتر به من رسید. سه بار با میله کتک خوردم. یه بار منو سنگینتر کردن سه بار کشتی من غرق شد شب و روز در دریا سرگردان بودم. در سفرهای مکرر، در خطر از نهرها، خطر از راهزنان، خطر از جانب قوم من، خطر از جانب امت‌ها، خطر در شهر، خطر در بیابان، خطر در دریا، خطر از جانب برادران دروغین؛ در سختی و رنج، در بسیاری از شبهای بی خواب، در گرسنگی و تشنگی، اغلب بدون غذا، در سرما و در معرض قرار گرفتن.” او به‌روشنی درک کرد و به دلیل ایمانش به عیسی زجر و ﺁزار فراوانی را متحمل شد.

امروزه بسیاری از مسلمانان در سراسر جهان در خانواده‌هایی زندگی می‌کنند که اگر عیسی، پسر خدا را در ملأ عام دنبال کنند، ﺁنان را انکار خواهند کرد. سایر مکان ها تعالیم اسلام را تحت اللفظی تفسیر می کنند و بر این باور هستند که مسلمانی که به مذهب دیگر روی می ﺁورد باید مجازات مرگ را دریافت کند. این موقعیت‌ها بسیار دشوار است و فقط خدا قادر است ﺁن را کاملا درک کند. با این حال، تعالیم کتاب مقدس نشان می‌دهد که عیسی تنها راه رسیدن به خداست و فقط او می‌تواند زندگی ابدی را فراهم کند (یوحنا ۳:۱۶). ممکن است کسانی که از عیسی پیروی می‌کنند با ﺁزار و اذیت روبرو شوند، اما این دلیل کافی برای رد کردن عیسی مسیح نیست. در نهایت، این عیسی بود که رد شد و بر صلیب قرار گرفت تا برای گناهان ما بمیرد. هنگامی که مورد ﺁزار و اذیت قرار می‌گیریم، در رنج‌های او شریک می‌شویم. همان طور که پولس در فیلیپیان ۱:۲۹ نوشت: “زیرا به شما عطا شده است که نه تنها به او ایمان ﺁورید، بلکه به خاطر او نیز رنج بکشید