خوشا به حال فقیرانِ در روح،
زیرا پادشاهی آسمان
از آن ایشان است.
خوشا به حال ماتمیان،
زیرا آنان تسلی خواهند یافت.
خوشا به حال حلیمان،
زیرا آنان زمین را به میراث
خواهند برد.
خوشا به حال گرسنگان
و تشنگان عدالت و پارسایی
زیرا آنان سیر خواهند شد.
خوشا به حال رحیمان،
زیرا بر آنان رحم خواهد شد.
خوشا به حال پاکدلان،
زیرا آنان خدا را خواهند دید.
خوشا به حال صلح‌جویان،
زیرا آنان فرزندان خدا
خوانده خواهند شد.
خوشا به حال آنان که در راه پارسایی و درستی آزار می‌بینند،
زیرا پادشاهی آسمان از آنِ ایشان است.
شما نمک جهانید. امّا اگر نمک خاصیتش را از دست بدهد، چگونه می‌توان آن را باز نمکین ساخت؟ دیگر به کاری نمی‌آید جز آنکه بیرون ریخته شود و پایمالِ مردم گردد.
شما نور جهانید. شهری را که بر فراز کوهی بنا شده، نتوان پنهان کرد. 15هیچ‌کس چراغ را نمی‌افروزد تا آن را زیر کاسه‌ای بنهد، بلکه آن را بر چراغدان می‌گذارد تا نورش بر همۀ آنان که در خانه‌اند، بتابد. 16پس بگذارید نور شما بر مردم بتابد تا کارهای نیکتان را ببینند و پدر شما را که در آسمان است، بستایند. [مَتّی 5:3-12 – لوقا 6:20-23]
