خداوندا، تو مرا آزموده و شناختهای.
2تو از نشستن و برخاستنم آگاهی،
و اندیشههایم را از دور میدانی.
3تو راه رفتن و آرمیدنم را سنجیدهای،
و با همۀ راههایم آشنایی.
4حتی پیش از آنکه سخنی بر زبانم آید
تو، ای خداوند، به تمامی از آن آگاهی.
5از پیش و از پس احاطهام کردهای،
و دست خویش را بر من نهادهای.
6چنین دانشی برایم بس شگفتانگیز است،
و چنان والا که بدان نتوانم رسید.
7از روح تو کجا بروم؟
از حضور تو کجا بگریزم؟
8اگر به آسمان فرا روم، تو آنجایی،
و اگر در هاویه بستر بگسترم، تو آنجا نیز هستی!
9اگر بر بالهای سحر پرواز کنم،
و در دوردستترین کرانهای دریا قرار گزینم،
10حتی آنجا نیز دست تو مرا راهنما خواهد بود،
و دست راستت مرا خواهد گرفت.
11اگر گویم: «بیگمان تاریکی مرا پنهان خواهد کرد،
و نورِ گرداگردم به شب بدل خواهد شد»،
12اما حتی تاریکی نیز نزد تو تاریک نیست،
بلکه شب همچون روزْ روشن است؛
چراکه تاریکی و روشنایی نزد تو یکسان است.
13زیرا باطن مرا تو آفریدی؛
تو مرا در رَحِم مادرم در هم تنیدی.
14تو را سپاس میگویم، زیرا عجیب و مَهیب ساخته شدهام؛
اعمال تو شگفتانگیزند،
جان من این را نیک میداند.
15استخوانبندیام از تو پنهان نبود،
چون در نهان ساخته میشدم.
آنگاه که در ژرفای زمین تنیده میشدم،
16دیدگانت کالبد شکل ناگرفتۀ مرا میدید.
همۀ روزهایی که برایم رقم زده شد
در کتاب تو ثبت گردید،
پیش از آنکه هیچیک هنوز پدید آمده باشد [مزمور 139:1-16]
1O Lord, thou hast searched me, and known me.
2Thou knowest my downsitting and mine uprising, thou understandest my thought afar off.
3Thou compassest my path and my lying down, and art acquainted with all my ways.compassest: or, winnowest
4For there is not a word in my tongue, but, lo, O Lord, thou knowest it altogether.
5Thou hast beset me behind and before, and laid thine hand upon me.
6Such knowledge is too wonderful for me; it is high, I cannot attain unto it.
7Whither shall I go from thy spirit? or whither shall I flee from thy presence?
8If I ascend up into heaven, thou art there: if I make my bed in hell, behold, thou art there.
9If I take the wings of the morning, and dwell in the uttermost parts of the sea;
10Even there shall thy hand lead me, and thy right hand shall hold me.
11If I say, Surely the darkness shall cover me; even the night shall be light about me.
12Yea, the darkness hideth not from thee; but the night shineth as the day: the darkness and the light are both alike to thee.hideth…: Heb. darkeneth notthe darkness and…: Heb. as is the darkness, so is the light
13For thou hast possessed my reins: thou hast covered me in my mother’s womb.
14I will praise thee; for I am fearfully and wonderfully made: marvellous are thy works; and that my soul knoweth right well.right…: Heb. greatly
15My substance was not hid from thee, when I was made in secret, and curiously wrought in the lowest parts of the earth.substance: or, strength, or, body
16Thine eyes did see my substance, yet being unperfect; and in thy book all my members were written, which in continuance were fashioned, when as yet there was none of them.all…: Heb. all of themwhich…: or, what days they should be fashioned
17How precious also are thy thoughts unto me, O God! how great is the sum of them!
18If I should count them, they are more in number than the sand: when I awake, I am still with thee.
19Surely thou wilt slay the wicked, O God: depart from me therefore, ye bloody men.
20For they speak against thee wickedly, and thine enemies take thy name in vain.
21Do not I hate them, O Lord, that hate thee? and am not I grieved with those that rise up against thee?
22I hate them with perfect hatred: I count them mine enemies.
23Search me, O God, and know my heart: try me, and know my thoughts:
24And see if there be any wicked way in me, and lead me in the way everlasting.wicked…: Heb. way of pain, or, grief