« باد نخواهيد ديد و باران نخواهيد ديد اما اين وادي از آب پر خواهد شد تا شما و مواشي شما و بهايم شما بنوشيد * و اين در نظر خداوند قليل است بلكه موآب را به دست شما تسليم خواهد كرد » ( دوم پادشاهان 3 : 17 – 18 )
از ديدگاه انساني چنين چيزي غير ممكن است ، اما براي خداوند هيچ چيز غير ممكن وجود ندارد.
بدون هيچ صدا و نشاني ، تمام شب آب از چشمه هاي ناديدني جاري گشت و وقتي صبح شد تمام آن چاله ها و گودي ها پر از آب گرديد ، كه كوه هاي سرخ ادوم را از خود انعكاس مي دادند.
بي ايماني ما وابسته به ديدن يك نشانه است. باور و اعتقاد بسياري از افراد اغلب جنبه احساسي دارد . آن ها بدون نشانه و دلايل قانع نمي شوند . اما پيروزي عظيم ، در ايمان راسخ و شناخت خداوند به وقوع مي پيوندد كه به معناي ايستادن در برابر كار ناممكن شكافته شدن درياي سرخ و شنيدن صداي خداوند است كه مي گويد « بايستيد و نجات خداوند را ببينيد » و « پيش برويد » .
صلح متقابل
دانستن این که محبت خدا نسبت به ما، در مسیح عیسی است، چقدر فوق‌العاده است. چقدر مایهٔ تسلی است که بدانیم خدا ما را به دلیل پسر عزیزش پذیرفته است. چقدر با ارزش است که بدانیم با خدا و ﺁرامش خدا در صلحیم. اما هیچ ربطی به ما نداره، بلکه همه چیز به مسیح عیسی مربوط میشه.
موقعیت خصوصی
گاهی فکر می‌کنم که ما از موقعیت‌های نجات‌یافته‌مان ﺁگاه شده‌ایم. گاهی اوقات فکر می‌کنم که از مقام ﺁسمانی‌مان قدردانی نمی‌کنیم. وقتی خدا از ﺁن زمان به پایین نگریسته، وضعیت اسفناک و افتاده‌مان را دید؛ نژادی که خدا ﺁن را رد می‌کند، سرکش، گناهکار، و گردن‌بندی از غرور. لیکن خدا محبت خود را به ما اعلام می‌کند، چونکه ما هنوز گناهکار بودیم، مسیح برای ما مرد. رومیان ۵:۸
طرح کامل
و اون در یک عمل غیر قابل تصوری تصمیم گرفت که پسرش رو تا ما رو نجات بده …قبل از اینکه دنیا ساخته بشه …در قلمرو غیرقابل تصور عشق اون قبل از این که نسل بشر به وجود بیاید، در حیطه‌ی غیرقابل توصیف حکمت بزرگوارش. خدا قصد داشت پسر کامل خود را به او ببخشد تا انسان ناکامل بتواند تا ابد نجات یابد.
