اين وسوسه از همان آغاز مسيحيت وجود داشت. امپراطوري روم در قبال مذاهب بسيار بردبار بود. ايشان با خوشحالي مسيح را به عنوان يكي از خدايان پانتئون مي پذيرفتند- در رديف دايانا، مارس، آپولون، ميترا و امپراطوران. آنچه كه منجر به شكنجه و آزار مسيحيان اوليه گرديد، اصرار بر روي اين مطلب بود كه مسيح تنها طريق است و طرق ديگر همه كذب هستند.
شخصا خيلي مي پسنديدم اگر طرق بسياري وجود مي داشت. اما عالم به هيچوجه بر طبق خواسته هاي من بنا نشده است. كسي خردمندتر از من كه همه چيز را بهتر مي داند، آن را خلق كرده است. من بايد آن را بپذيرم . انتخاب ديگري ندارم. مايل مي بودم كه در شرايط ديگري به دنيا مي آمدم و رستاخيز مي كردم. اين بار نيز زندگي من بدون مشورت با من مقدر شده است. من نمي توانم تصميم بگيرم كه انسانها چگونه بايد نجات يابند. خدا تنها يك طريق نجات را مشخص كرده است.
جايي براي بحث با او نيست. عيسي مسيح را بپذيريد تا نجات يابيد. اگر او را رد كرده، ناديده انگاريد،ملعون خواهيد شد. مسآله به همين سادگي است كه مي بينيد. خدا در مورد ذوق و سليقه ما از ما سؤال نمي كند. ما ميل مي داشتيم كه فقط بهشت وجود مي داشت،اما جهنم نيز وجود دارد. خيلي راحت مي توانيد از آن اجتناب كنيد.ريچارد ورمبراندسخنان زبانم و تفكر دلم منظور نظر تو باشد، اي خداوند كه صخره من و نجات دهنده من هستي
لیکن اینها مکتوب است تا ایمان ﺁورید که عیسی مسیح پسر خداست. و اینکه باور کنید که ممکن است حیات داشته باشید – به نام او.
یوحنا ۲۰:۳۱
رستگاری در جان
انجیل یوحنا به ما می گوید که چگونه نجات یابیم. برای رهایی چه باید بکنیم. یوحنا حتی انجیل خود را نوشت تا نشان دهد که عیسی، کلام خدا جسم و پسر خدا را ﺁفرید، مسیح است که برای گناهان ما مرد تا زنده بمانیم. …به مسیح ایمان داشته باش… به مسیح ایمان داشته باش باور کنید: باور: باور کن – فقط باور کن به عیسی مسیح ایمان داشته باش و نجات خواهی یافت به یگانه پسر خدا ایمان داشته باش و محکوم نخواهی شد.
رستگاری در رومیان
رساله به رومی ها میگه که چطور میشه ﺁزاد شد… برای نجات باید چیکار کنیم. او ما را گام به گام برمیدارد تا به ما نشان دهد که نجات از شریعت یا اعمال نیست. او به ما نشان میدهد که نجات از طریق عیسی میسر است. وقتی چیزی اضافه میشود، “به عیسی مسیح خداوند ایمان ﺁورید،” ﺁن را فیض مکنید.
افزودن به گریس
وقتی انسان میخواهد چیزی به صلیب مسیح اضافه کند، کار او را باطل میسازد، اما امروزه بسیاری از وزارتخانهها پیام سادهای را که در انجیل مسیح ﺁمده است، به گوش میگیرند. اگر به ما گفته شود که باید باور کنیم و کاری انجام دهیم، به صلیب مسیح می افزاید. یوحنا به ما میگوید که هر که او را میپذیرفت، به ﺁنان قدرت میداد که پسران خدا شوند، حتی به کسانی که به نام او ایمان میﺁورند… به عیسی مسیح ایمان ﺁورند.
ایمان ابراهیم
اما ‹ایمان ﺁوردن› به نام عیسی به چه مفهوم است؟ خوب، پولس ابراهیم را به عنوان مردی باایمان معرفی میکند، نمونهای از کسی که به خدا ایمان داشت. ابراهیم از وعدهٔ خدا بیایمانی نبود، بلکه در ایمانش قوت یافت و خدا را جلال داد، زیرا کاملا اطمینان داشت که خدا به وعدهاش عمل خواهد کرد. رومیان ۴:۲۰-
۲۱
اعتماد به کلام خدا
ابراهیم زمانی که فراخوانده شد تا اور را ترک کند، به خدا ایمان ﺁورد و به سرزمینی دور رفت. وقتی به ابراهیم گفته شد که پدر بسیاری از قومها خواهد بود، به خدا اعتماد کرد. ابراهیم به حقیقت کلام خدا ایمان داشت و برای تحقق وعدههایش به او اعتماد داشت. اوه، ابراهیم کارهای احمقانه ای مثل کمک کردن به خدا انجام داد… اما نکته اصلی اینه که… خدا میدانست که ابراهیم از صمیم دل و با خدا عهد بسته است که به وعدههایش عمل کند. و اعتمادی که ابراهیم به خدا داشت، او را عادل میشمرد. ابراهیم به خدا وابسته بود.
بهراستی – تورات ایمان
ایمان ورزیدن به عیسی مسیح، ایمان ﺁوردن به ﺁنچه خدا در مورد او گفته است، است. اعتماد به عیسی مسیح بستگی به ﺁنچه خدا در مورد پسرش در کلامش میگوید دارد. ‹ایمان ﺁوردن› تنها کاری است که شخص باید انجام دهد تا نجات یابد و به عدالت مسیح ایمان ﺁورد، اما امروزه بسیاری از خادمان خدا پیام سادهای را که در انجیل ﺁمده است، به دیگران میافزایند.
انتخاب ایمان
ایمان تنها و تنها پاسخی است که انسان میتواند به ﺁن فیض ببخشد، زیرا که به فیض و فیض تنها نجات یافتید. رستگاری با فیض است. نجات، هدیهٔ ﺁزاد فیض است که به همهٔ کسانی داده میشود که به مسیح ایمان دارند. پولس به ما میگوید که ایمان، انتخاب ایمان است، که میتواند از روی فیض باشد. به این معنی که میخواهیم ایمان داشته باشیم که موهبت فیض خدا ایمان به مسیح است. عدالت نصیب ما است زیرا به ﺁنچه خدا در کلام خود گفته است اعتماد داریم. این اعتقاد به مسیح برای نجات پلوس نیست. ایمان به مسیح برای نجات ما انسانهاست، چون میدانیم که نمیتوانیم هیچ کاری از دستمان برﺁید.
تعمید
در یکی از مکتب فکری ﺁمده است که برای نجات شما باید در ﺁب تعمید بگیرید، تعمید خوب است! اما تعمید برای نجاتی که فقط به فیض است ضروری نیست. غسل تعمید در ﺁب ممکن است نتیجه نجات یافتن باشد – اما شرایط نجات نیست. زاییدن دوباره ایمان و تعمید نیست، بلکه به عیسی مسیح ایمان ﺁورید. پولس به ما میگوید که اگر ایمان نیست، فیض نیست.
ارباب رستگاری
برخی از وزارتخانهها میگویند که برای نجات عیسی باید او را سرور زندگی خود سازید. ﺁنها می گویند که اگر عیسی را سرور زندگی خود نسازید، به درستی نجات نمی یابید – یا اگر از این راه به سوی کشتار منحرف شوید، رستگاری ابدی خود را از دست داده اید. این امر پیام ساده رستگاری را فقط با فیض و ایمان به مسیح پیچیده می کند. ………….. اما نجات با کلام خدا ضروری نیست. اینکه عیسی را سرور خود سازید، بخشی از رشد روحانی است، اما هرگز نباید به انجیل ساده رستگاری، که هدیهای ﺁزاد از خداست، اضافه شود؛ به همهٔ کسانی که به عیسی ایمان دارند.
مصوبه
این حرکت زیبای تقدیس شاید نتیجهای داشته باشد، اما شرایط نجات نیست پولس به ما میگوید که اگر ایمان نداشته باشد، فیض نیست. یک ایماندار جسما یقینا از دست دادن پاداش رنج خواهد برد – اما هرگز رستگاری ابدی او را که همواره و تنها به فیض است – به وسیله ایمان – در مسیح نخواهد بود. برخی از مردم ﺁثار جسم، اعمال قانون، قوانین تحمیلی بر خود یا قوانین کلیسا و انواع “اضافه” را به انجیل اصلی رستگاری به وسیله فیض – به وسیله ایمان به مسیح عیسی می افزایند، در حالی که دیگران بر اعمال مربوط به خوردن و ﺁشامیدن – عبادتگاه ها یا زمان ها و فصل ها – میوه های معنوی یا عطایای روح القدس اصرار می ورزند.
هدیهای رایگان
وقتی ایمانداران زیر بار بردگی قرار میگیرند، ناراحتکننده است، زیرا حقیقت موهبت نجات را که به فیض خدا به ما داده شده است، با ایمان ورزیدن به مسیح، نادرست به کار برده شده است. لیکن انجیل یوحنا صریحا مکتوب است تا ایمان ﺁورید که عیسی مسیح، پسر خدا است. و اینکه باور کنید که ممکن است حیات داشته باشید – به نام او.
مسیح عیسی چون در صورت خدا بود، با خدا برابر بودن را غنیمت نشمرد. لیکن خود را خالی کرده، صورت غلام را پذیرفت و در شباهت مردمان شد. خویشتن را فروتن ساخت و تا به موت صلیب مطیع گردید. از این جهت خدا نیز نامی را که فوق از جمیع نامهاست بدو بخشید تا به نام عیسی هر زانویی خم شود و هر زبانی اقرار کند که او خداوند است