چندی پیش در ضمن صحبت با یکی از آشنایان به خاطر شناختی که از من داشتند صحبت‌هایمان به امور روحانی کشیده شد و ایشان فرمودند که نه فقط به خدا اعتقاد دارند بلکه بر این باور هستند که خدای ایشان از ایشان کاملا راضی است. پیش خودم به این فکر افتادم که منهم با باورِ وجود داشتن خداْ بزرگ شدم ولی هیچ‌وقت به خود این جرأت را نداده بودم که با قاطعیتّی که او می‌گفت بگویم خدا از من کاملا راضی است. بعد که بیشتر به گفته این عزیز فکر کردم دریافتم که او گفت: «خدای من از من راضی است.» آنوقت متوجه شدم که او مانند بسیاری، تصویری از خدا که موافق میل و خواستة خود باشد برای خود مجسم نمودهْ و این گفته مرا به یاد کلام خدا در اشعیاء نبی انداخت: «۸خداوند می‌گوید: «افکار من، افکار شما نیست و نه روشهای من، مثل روشهای شما. ۹همان‌قدر که آسمانها از زمین بلندتر هستند، همان‌قدر، افکار من از افکار شما بلندتر است.»»(اشعیاء ۹-۸:۵۵) آنچه حائزِ اهمیت است این است که آیا تصویری که من و شما از خدا در ذهن خود داریم، با تصویری که کتاب‌مقدس از خدا برای ما ترسیم می‌نماید یکی است؟ آیا باورهای خود را با آنچه کلام خدا می‌گوید تطبیق داده‌ایم تا به گمراهی کشیده نشویم؟ فقط وقتی با خدائي که خودش را آنطور که واقعا هست و در کلامش برای ما وصف نموده آشنائی پیدا می‌کنیم، می‌توانیم طبقِ آنچه او از ما انتظار دارد زندگی کنیم. خدا در وجود همة آدمیان آگاهی و حسِ وجودداشتنِ خود را نهاده و می‌خواهد که ما در پی شناختِ او باشیم، ولی به خاطر حضورِ گناه که از جد خودْ آدم و حوا به ارث برده‌ایم، ذهنِ ما در مورد امور روحانی تیره و تار شده است. خدا نمی‌خواهد که ما در این حالت باقی بمانیم پس بر آن شد که خود را به بشرِ گناهکار معجزه‌آسا آشکار نماید و به همین دلیل در عیسی مسیح به این دنیای خاکی وارد شد. کلام خدا می‌گوید: «۱۸کسی هرگز خدا را ندیده است، اما آن فرزند یگانه‌ای (لقبی برای عیسی مسیح) که در ذاتِ پدر و از همه به او نزدیکتر است است او را شناسانیده است.»(یوحنا ۱۸:۱) باشد که شما دوست عزیز با ایمانِ قلبی به عیسی مسیح که مظهرِ خدای نادیده می‌باشد بینشِ روحانی بدست آورده، به شخصیتِ واقعی خدا پی ببرید.
