افکار نسنجیده

افکار نسنجیده
این مزمور نه تنها در نظر گرفته شده است، بلکه می‌گوید: “غزل” با این حال، تمام زمین فریاد می‌زند تا صدای خود را با شادی و سرور به گوش همگان برساند و تنها خدا را که ﺁفرینندهٔ حقیقی و زنده و حافظ ﺁسمان و زمین است، خوشنود سازد.
سرودشادمانی برای خداوند مهیب ساز، یعنی فرمان عظیم و سرود حمد و تسبیح این‌ها. ای تمامی زمین، خداوند را پیوسته ترنم نمایید و شادی کنید و تعلیم یافته، به حضور خداوند شادی کنید.
این فقط مردان و زنان، پسران و دخترانی نیست که با صدای بلند و ستایش جهانیان را با یکدیگر متحد می کنند، بلکه از تمامی جهان خواسته می شود تا صدای جمعی خود را در یک گروه کرسیۀ بلند و باشکوه از ستایش و سپاس، متحد سازند.
قلمرو مرئی و فضای نامرئی، ترانه شادی را متحد می کنند. هر موجودی در ﺁفریدگار خود جلال می‌یابد. خاک زمین و امواج دریا, فریاد برخواهد ﺁورد و در ستایش خدای جاوید و نجات دهنده باشکوه ما, با هم هماهنگی می کنند.
باد و ﺁب و هوا باد و موج و خروش است و در ستایش پروردگار بزرگ ما غوغا می‌کند. ﺁسمان‌ها شاد و مسرور خواهند بود و در اعلام جلال خدای زنده و فلک ایشان با هم متحد خواهند شد تا کارهای عجیب او را اعلام نمایند. زمین شادی می‌کند، دریا غرش می‌نماید، کوهها در ترنم‌ها و ترنم‌ها می‌شکافد و مرغان را به گله‌های گوسفندان می‌پوشاند و گل‌های خوشبو برای خود جمع می‌کنند، تا خراج خدای عظیم که همه را ﺁفرید.
این مزمور فراخوانی است از همهٔ ملت‌های دنیا تا در ستایش خدا متحد شوند. همهٔ قوم‌ها و ملت‌ها و ممالک و اسباط فراخوانده شده‌اند تا با شادی نزد خدا فریاد برﺁورند. این فقط قوم منتخب اسرائیل نیست که در خداوند شادمان باشند، بلکه از چهار گوشه هر ملت دعوت شده است تا صدای متحدشان را در سرودهای تسبیح خداوند خدای متعال بلند کنند.
ما می خواهیم در دلمان ملودی کنیم و او را با سازها و برنجی های نواری ستایش کنیم. ما باید با یکدیگر صحبت کرده و فریاد بزنیم و در مزامیر، سرودها و سرودهای روحانی با یکدیگر متحد شویم، خدا را حمد گوییم و در دلهای خود با شکرگزاری او را بسراییم.
و خداوند را بامدادان حمد گوییم و سایه های شامگاهان، موافق عظمت والای او، فرو ریزد. بیایید در مقدسات دلمان سرود بخوانیم، و در انقضای عظیم فضای ﺁزاد. بیایید در کارمان او را ستایش کنیم و او را در زمان تفریح پرستش کنیم. بیایید در خداوند همیشه با شیپور و بربط شادی کنیم… با چوب و رقص… با سازها و لولهها… با صدای بلند، صدای سنج و صدای زنگوله‌های رنگی.
باشد که همواره و تا ابد سروصدای سرور را به گوش گیریم و در دل و لب‌های سپاس‌گذارمان سرود بخوانیم. باشد که ما صدای خود را با شکرگزاری و ستایش برای ﺁنچه خدا برای ما انجام داده، هماهنگ سازیم؛ زیرا او نیکو و کریم است. او مهربان و امین است و رحمت او جاودان است. ما خدایی داریم که حقایقی است که جاودانه و جاودانه است.
دعای من
ای پدر ﺁسمانی، ما می‌خواهیم صدای خود را با تمام خلقت پیوند دهیم و از نیکویی و فیض تو شاد باشیم. از شما به خاطر بزرگی‌تان سپاسگذارم و ممکن است کار کنید و به خاطر هدایا و رحمتی که به ما بخشیده‌اید. شکر می‌کنم که فیض شما برای همه کافی است و هیچ کس از نیکوترین و رئوفانه‌تان برای نجات – به‌واسطهٔ ایمان به مسیح – محروم نیست. شکرت که ما را ﺁنقدر محبت نمودی که عیسی را فرستادی تا گناهان ما را کفاره کند و شکر نمود که به ایمان گناه ما را تا جایی که مشرق از مغرب دور است، زدوده‌ای و ﺁماده‌ای که برای ﺁمرزش گناهان ما به مسیح توکل کنی. باشد که جان ما قربانی سپاس و ستایش باشد، زیرا تنها تو شایستۀ ستایش و پرستش هستی. به نام عیسی، دعا می‌کنیم، ﺁمین.