اول پطرس 5: 7 درباره نگرانی و اضطراب به ما می گوید:
اول پطرس 5: 6-7
” پس خويشتن را زير دست نيرومند خدا فروتن سازيد تا در زمان مناسب سرافرازتان سازد. همه نگرانيهاي خود را به او بسپاريد زيرا او به فکر شما هست.”
اینکه بخواهید چیزی که بر دوش شما سنگینی می کند را به کسی دیگر بسپارید نیازمند اقدام از سوی شما می باشد. خدا هم دقیقاً می خواهد که ما با نگرانی 1 هایمان همین کار را انجام دهیم. خدا نمی خواهد که ما نگرانی هایمان را خودمان بر دوش بکشیم. بلکه او در این آیه می خواهد که کاری بکنیم. منظور از کار این نیست که بیشتر نگران باشیم. منظور این است که این نگرانی ها را به او بسپاریم. این موضوع هم فقط برای آن نگرانی هایی نیست که فکر می کنیم از همه مهم تر هستند بلکه برای تمام نگرانی هایمان است. “همه نگرانی های خود را به او بسپارید زیرا او به فکر شماست.”
مزمور 55: 22
” نصيب خود را به خداوند بسپار و تو را رزق خواهد داد. او تا به ابد نخواهد گذاشت كه مردِ عادل جنبش خورد. “
پس بنابراین، مسئله این نیست که آیا خدا به فکر ما هست یا اینکه آیا او می خواهد بارهای ما را حمل کند یا نه. مسئله اینجاست که آیا ما خود را فروتن (خودتان را در دستان خدای قادر مطلق می سازیم تا همانطور که خود او می خواهد، همه نگرانی هایمان را به او بسپاریم؟
متی 11: 28-30
” بياييد نزد من، اي تمامي زحمتکشان و گرانباران، که من به شما استراحت خواهم بخشيد. يوغ مرا بر دوش گيريد و از من تعليم يابيد، زيرا ملايم و افتاده‌دل هستم، و در جانهاي خويش استراحت خواهيد يافت. چرا‌که يوغ من راحت است و بار من سبک. “
