به معنی واقعی بخشش

ایشان با دیدن ستاره بسیار شاد شدند.
چون به خانه درآمدند و کودک را با مادرش مریم دیدند، روی بر زمین نهاده، آن کودک را پرستش نمودند سپس صندوقچههای خود را گشودند و هدیههایی از طلا و کندر و مر به وی پیشکش کردند. متی باب ۲

 

ذهن داشته باشیم که خدا بر اساس رحمت  خودش چیزی را به ما داد که ما سزاوار آن نبودیم و تنها به دلیل احتیاج ما به ما عطا شد .

نگاهی بیاندازیم به این آیه  « ما را لازم است که مانند پدر آسمانی خود رحیم و دلسوز باشیم» (لوقا ۶:‏۳۶)

همانطور که  بخشیده شده‌ایم‌، باید ببخشیم‌.

بخشیدن فراموش کردن نیست‌. بسیاری از مردم تلاش می‌کنند که فراموش کنند ولی در عمل درک میکنند که قادر به انجام اینکار نیستند.

اگر بر حسب اتفاق در رفتار روزانه  گذشته فردی را بیرون کشیده و به خاطر میاورید و از آن به ضد دیگران استفاده می‌کنیم‌، به این معنی است که آنها را نبخشیده‌ایم‌.

بخشیدن در حقیقت انتخابی است که در زندگی با آن روبرو می‌گردیم و در این مرحله است که خواست و اراده فرد دستخوش  بحران می‌شود.

وقتی ما تصمیم می‌گیریم که با ناراحتی و تنفری که در مورد دیگران  در ما هست‌، روبرو شویم تا بتوانیم آنها  را از دل ببخشیم‌. اغلب حس سختی در ما ایجاد میشود .

ولی از آنجا که خدا از ما انجام این امر را ‌طلبیده، پس این امر چیزی است که انجام آن در قدرت ما هست‌، زیرا خدا اگر بداند که انجام عملی  در قدرت ما نیست‌ انجام آنرا از ما نخواهد خواست.

ولی بخشیدن دیگران برای ما امری بسیار مشکل به نظر میرسد چرا که رابطه تنگاتنگی بین مفهوم بخشش و اجرای عدالت در ذهن ما هست.

انسان بالفطره بخاطر کار غلطی که در حقش انجام شده یا میشود ‌، بیشتر طالب تلافی و انتقام هست. ولی خدا به ما امر کرده است که نباید به دنبال انتقام باشیم (رومیان ۱۲:‏۱۹)،

رومیان   باب ۱۲ آیه  ۱۹ ای دوستان عزیز ، بهیچ وجه انتقام خود را نگیرید ، بلکه آن را به مکافات الهی واگذاز کنید زیرا کتاب مقدس می فرماید: « خداوند می گوید: من مجازات می کنم و من جزا خواهم داد »

و وقتی این فرمان خدا را می‌شنویم‌، صدای اعتراضی در ما بلند می‌شود: «آخر چرا؟ چرا بگذارم از دستم قصر در رود؟». او از دست شما قصر در می‌رود ولی از دست خدا نمی‌تواند. خدا با او به انصاف و عدالت معامله خواهد کرد؛ چیزی که ما بهیچوجه قادر به انجام آن نیستیم‌.

مثالی در این مورد هست : اگر ما آنهایی را که نسبت به ما خطا کرده‌اند، از قلاب خود رها نکنیم‌، خود ما به قلاب آنها و قلاب گذشته گرفتار خواهیم بود که آن هم یعنی اینکه دائم در رنج و عذاب زندگی کنیم‌. باید به این عذاب پایان داد. باید دیگران را از قلاب خود رها کنیم‌. ما دیگران را بخاطر خود آنها نمی‌بخشیم بلکه بخاطر شخص خودمان می‌بخشیم‌.

احتیاج به بخشیدن دیگران مطلبی نیست که صرفاً بین شما و دیگران باشد، بلکه در حقیقت مطلبی است که بین شما و خداست‌.

بهای بخشیدن‌

بخشیدن یعنی اینکه انسان می‌پذیرد که با نتایج گناه شخصی دیگر در زندگی خود زندگی کند.

بخشیدن بها دارد. این ما هستیم که با بخشیدن خطا و بدی‌ای که نسبت به ما صورت گرفته است‌، بهای آن را می‌پردازیم‌. ولی باید دانست چه ببخشیم و چه نبخشیم در هر حال با نتایج این خطا و بدی در زندگی خود زندگی خواهیم کرد.

تنها چیزی که اینجا برای ما باقی می‌ماند، این است که آن را یا در اسارت تلخی و دلخوری انجام دهیم و یا در آزادی ناشی از بخشش‌.

عیسی‌مسیح ما را بدین شیوه بخشید؛ او نتایج گناه ما را خودش بگردن گرفت‌. بخشش حقیقی همیشه بها می‌طلبد، زیرا هیچ کس نمی‌تواند حقیقتاً ببخشد اگر جزا و مکافات خطا و گناه شخص دیگر را متحمل نگردد.

پس چرا دیگر ببخشیم‌؟

برای اینکه مسیح ما را بخشید. خدای پدر «بار گناه ما را بر دوش مسیح بیگناه گذاشت تا ما بعنوان پیروان او، آنطور که مورد پسند خداست‌، نیک و عادل شویم‌» (دوم قرنتیان ۵:‏۲۱)

پس عدالت چه می‌شود؟

طبق  آیه 10 باب ششم رومیان ، صلیبِ مسیح است که این بخشش را هم از نظر قانونی و هم از نظر اخلاقی کاری صحیح می‌نماید. «مسیح مُرد تا قدرت گناه را یک بار برای همیشه در هم بکوبد

بخشش حقیقی همیشه بها می‌طلبد، زیرا هیچ کس نمی‌تواند حقیقتاً ببخشد اگر جزا و مکافات خطا و گناه شخص دیگر را متحمل نگردد. عیسی مسیح ما را به این شیوه بخشید.

چطور از دل ببخشیم؟

به نظر میرسد که اول بهتر است که قبول کنید که دلخوری و تنفر در شما هست‌. اگر بخشیدن شما طوری باشد که عذاب این دلخوری و نفرت را در شما از بین نبرد، کاری ناقص خواهد بود.از خدا بخواهید که آنهایی که احتیاج به بخشیدن‌شان دارید، به ذهن شما بیاورد.

فهرستی از کسانی که به نحوی موجب ناراحتی شما شده‌اند، درست کنید. از آنجا که خدا با فیض خود آنها را بخشیده است‌، شما هم می‌توانید آنها را ببخشید.

پیشنهاد میشود که برای هر فرد مذکور در لیست به حضور خدا دعا کنید: «خداوندا فلانی را برای فلان خطا می‌بخشم‌». در دعاهایتان آنقدر به این مطلب ادامه دهید تا زمانی که بتوانید با اطمینان بگویید که رنج خطایی که آنها به زندگی شما ریخته‌اند، از بین رفته است‌.

در این باره سعی نکنید که به نحوی دلیلی برای رفتار ناهنجار کسی که شما را آزرده است بتراشید و آن را منطقی جلوه دهید. رفتار او مسلما منطقی نبوده وگرنه باعث دلخوری شما نمیشده است.

از طرفی بخشش بیشتر با رنجی که شما می‌کشید سروکار دارد تا رفتار ناهنجار فرد دیگر ، بیاد داشته باشید که احساسات منفی در شما در طول زمان جای خود را به احساساتی مثبت خواهد داد.

آزادسازی خود از بند و اسارت گذشته امری است بسیار مهم و حیاتی تا این اتفاق نیفتد احساس رهایی در نام عیسی را نخواهید داشت .